In aanloop naar het jaar waarin verzekeraar Vivat wordt verkocht, treedt Seada van den Herik (42) er toe tot het bestuur. Sinds juli vorig jaar is ze statutair bestuurder van VIVAT Verzekeringen en zwaait ze als directievoorzitter ook de scepter over Zwitserleven. De zoveelste stap in haar loopbaan die duidelijk niet de weg van de minste weerstand inhoudt. “Acht jaar geleden droomde ik al van deze functie.”

Van den Herik heeft jarenlang in de consultancy gewerkt wanneer ze in 2005 voor het eerst bij Zwitserleven aantreedt. Een heel bewuste stap, zoals ze eigenlijk bijna iedere keuze maakt. Ze is die periode verantwoordelijk voor verschillende programma’s en begeleidt vanaf de Zwitserleven-zijde de inlijving van het bedrijf onder SNS Reaal. De resultaatgerichte instelling in de consultancy komt in haar nieuwe functie goed van pas. “Die staat redelijk haaks op het mensgerichte karakter van Zwitserleven.” Dat was wel even omschakelen. Maar bij SNS Reaal is men zeer gecharmeerd van haar aanpak en vragen ze haar na enkele jaren onder meer voor de functie van directeur bij Reaal Leven.

Inbeelden
Hoewel het haar droom was, vroeg Van den Herik de nodige bedenktijd toen ze voor de huidige functie werd gevraagd. “Ik ga altijd eerst bij mezelf te rade. Kan ik mezelf succesvol op die post zien? Kan ik de gevraagde verantwoordelijkheden nemen? Dat is niet zozeer onzekerheid, maar gewoon de behoefte om het mezelf allemaal te kunnen inbeelden en succesvol te kunnen worden.” Want, zo wordt van haar gezegd, Van den Herik gaat veranderingen en moeilijke dossiers niet uit de weg. “Maar ik denk altijd wel goed na voordat ik tegen iets ‘ja’ zeg.”

Eenmaal ja gezegd, gaat Van den Herik er vol voor. En daar moeten collega’s nog wel eens aan wennen. Nieuwe rollen, een nieuwe koers; de bestuurder duikt er vol in. Terwijl collega’s misschien eerst nog moeten wennen aan de nieuwe situatie. “Ik ben wel wat ongeduldig”, geeft ze toe. Tegelijkertijd lijkt ze haar hele leven voorbereidingen te hebben getroffen voor later. We kennen ze nog wel: de campagnes van de overheid eind jaren ’80 om jonge vrouwen te stimuleren zelfvoorzienend te zijn. “Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid”, lacht Van den Herik. “Ja, zo was het wel een beetje. Onder meer om die reden heb ik wiskunde en informatica gestudeerd. Ik wilde laten zien dat ik een zware bèta-studie aankon.” Het is tekenend voor haar aanpak. Ze denkt en droomt ver vooruit, maar doet tegelijkertijd alles weloverwogen en stapje voor stapje.

Eten met de klant
Zwitserleven heeft het als haar taak opgevat de klant een prominentere rol te geven. Om dat te bewerkstelligen schoven senior managers enige tijd geleden bij hun klanten aan voor een etentje. Bij de klant thuis. “Dat was heel confronterend voor de toenmalige directie”, vertelt de bestuursvrouw. “We kwamen er toen achter dat we onze pensioencommunicatie anders moesten inrichten. In onze brieven naar klanten vertelden we altijd heel precies hoe alles werkte en besteedden we veel aandacht aan alle uitzonderingen. Maar dat is helemaal niet wat de klant wil weten. Hij wil weten wat hij moet doen om aan zijn pensioenbehoefte te voldoen. In feite betekent dit dat je het eindpunt, de pensionering, als uitgangspunt neemt. Zo kwam aan het licht dat we dus andersom moesten redeneren.”

Inmiddels is er het portal Pensioen Inzicht opgezet. Hierop kunnen Nederlanders al hun opgebouwde pensioen zien. Door te schuiven aan parameters – zoals de pensioenleeftijd en spaarmogelijkheden – kunnen ze bekijken wat bepaalde wijzigingen betekenen voor hun pensioenopbouw. “Het moet allemaal veel eenvoudiger. We hebben echt lering getrokken uit de feedback van onze klanten. Deze dienst is daar een eerste antwoord op.”

Mars en Venus
Tegenwoordig gaan er vanuit zowel de mannen- als de vrouwenhoek stemmen op voor meer vrouwen aan de top. Maar storm loopt het nog niet. Moet er dan toch een vrouwenquotum komen? “Ik weet niet of er een ideale mix bestaat voor de verhouding man-vrouw, maar ik geloof wel dat diversiteit bijdraagt aan de kwaliteit. In eerste instantie was ik er fel op tegen om zoiets bij wet te regelen. Bedrijven zouden gewoon meer vrouwen moeten willen. Simpelweg omdat het goed is voor hun organisatie. Maar goed, we hebben het al decennia geprobeerd en nog steeds is de top van de meeste instellingen geen goede reflectie van hun klanten- en medewerkersbestand. Nu denk ik wel: misschien moeten we er dan toch maar een quotum aan verbinden. Want wat werkt nou beter en stimulerender voor mannen dan een target neerzetten?”

Bij Zwitserleven zijn de afgelopen tijd stappen gemaakt om de omgeving aantrekkelijker te maken voor vrouwen. “Voor iedere vacature willen we ook een vrouw op onze kandidatenlijst krijgen. Daartoe hebben we onze vacatureteksten en het P&O-beleid ook aangepast.” Maar, zo stelt Van den Herik, de vrouwen zijn zelf ook aan zet. “Ik weet niet of er zoiets als een glazen plafond bestaat. Volgens mij is dat meer iets wat je zelf in stand houdt door erin te geloven. Zo creëer je je eigen blokkerende norm. Dat moet je doorbreken. Er gewoon voor gaan. Met een beetje lef, doorzettingsvermogen en geluk kun je veel mooie dingen bereiken.”