Expertartikel: ‘Meer kosten voor minder rendement’
— 22 september 2014Slechts één op de zes actieve fondsmanagers weet over een periode van vijftien jaar de benchmark te verslaan. Veel beleggers kopen fondsen die de achterliggende drie jaar goed gepresteerd hebben. Dat is logisch want zo worden beleggingsfondsen door banken en vermogensbeheerders onder de aandacht van beleggers gebracht. Achteraf weten wij allemaal precies welke fondsen het beste hebben gepresteerd.
Uit een onderzoek dit jaar van Vanguard blijkt dat een buy-and-hold strategie – passend bij de keuze van indexbeleggen – de andere strategieën van beleggingsfondsen ruimschoots verslaat. De rendementsverschillen variëren van 1,6 tot 4 procent. Het standaard probleem met beleggen is dat ‘achterafkennis’ er weinig toe doet en dat beleggers graag ‘voorafkennis’ zouden willen hebben. Helaas, helaas, deze kennis is niet voorhanden, hoewel menig Nederlandse vermogensbeheerder deze kennis wel suggereert. En ja, zolang er beleggers zijn die graag willen geloven in iets wat niet bestaat, krijgen deze ‘voorzieners’ of ‘goeroes’ alle kans om hun ‘bijzondere’ waar aan de man te brengen.
Steeds meer partijen, recent ook de ING Bank, komen met zogenaamde indexmandaten. Indexmandaten zijn beheerovereenkomsten waarin met de klant wordt overeengekomen dat er uitsluitend in indextrackers wordt belegd. Stukje bij beetje gaat de professionele markt inzien dat zij een onhoudbaar adviesmodel heeft en er goed aan doet op nieuwe ontwikkelingen te anticiperen. In de VS wordt circa 45% van het belegbaar vermogen in ETF’s belegd. In Nederland is dat nu ruim 5%. De opmars van indexbeleggen is niet te stuiten. Het marktaandeel van beleggingsfondsen zal de komende jaren in een steeds sneller tempo dalen.
Het is omdat veel beleggers nog aan het ‘adviesinfuus’ van beleggingsspecialisten liggen dat de beleggingsfondsenindustrie nog zo floreert. Beleggers zullen echter via internet steeds sneller en beter geïnformeerd worden over de gemiddeld hogere rendementen van indexbeleggen ten opzichte van die van fondsen. Vermogensbeheerders met een hoog goeroegehalte vallen steeds vaker en makkelijker door de mand. Maar daarover schrijf ik in mijn volgende column.