77 procent van de werkende Nederlanders vindt welzijn belangrijker dan welvaart. Dit blijkt uit onderzoek van duurzame belegger Fair Capital Partners, uitgevoerd door Panelwizard, onder 1.104 mensen in loondienst. Van alle ondervraagden stelt 61 procent dat de menselijke maat uit de samenleving is verdwenen.

“De angst om ook maar iets van de Nederlandse welvaart te verliezen heeft de afgelopen decennia geleid tot een enorme juridisering en bureaucratisering van de samenleving, die zich uit in spreadsheet-management”, zegt Jan Willem Nieuwenhuys, directeur van Fair Capital Partners. “Werknemers moeten zich de hele dag verantwoorden, omdat werkgevers bang zijn voor ‘fouten’. Mensen komen nauwelijks nog toe aan hun ‘echte werk’; er wordt een samenleving gecreëerd die gestoeld is op wantrouwen.”

Menselijke maat verdwenen

Bovenstaande conclusie wordt ook bevestigd door het onderzoek, zo vindt maar liefst 61 procent van de respondenten dat de menselijke maat uit de samenleving is verdwenen. Met 73 procent geldt dit vooral voor respondenten tussen de 50 en 59 jaar oud. “Het is een veeg teken als mensen zich te veel een nummer voelen en verloren raken in allerlei onoverzichtelijke organisaties en processen”, aldus Nieuwenhuys. “De resultaten van ons onderzoek laten zien dat de tijd rijp is voor een herijking. Kiezen we voor het welzijn van mensen en zetten we in op een duurzame circulaire economie waarin de menselijke maat centraal staat of kiezen we voor nog meer welvaart met alle negatieve gevolgen van dien?”

Betere arbeidsvoorwaarden vitale beroepen

Hoewel de coalitiepartijen onlangs nog tegen een structurele loonsverhoging voor het zorgpersoneel stemden, vindt werkend Nederland dat er wel degelijk iets moet veranderen in de arbeidsvoorwaarden voor mensen met een vitaal beroep. Vooral vrouwen zijn met 81 procent van mening dat vitale beroepen betere arbeidsvoorwaarden moeten krijgen. Onder mannen bedraagt dit 75 procent. Nieuwenhuys: “Het coronavirus heeft pijnlijk duidelijk gemaakt welke beroepen van cruciaal belang zijn voor de samenleving en welke niet. Het is mooi om te zien dat er een herwaardering plaatsvindt van mensen met een vitaal beroep. Het is alleen te hopen dat het niet bij mooie woorden en een incidentele bonus blijft.”