De dag waarop pensioen voor alle deelnemers begrijpelijk is en iedereen weet wat hij opbouwt, is met de Wet pensioencommunicatie een stuk dichterbij gekomen. Een behoorlijk complete wet met legio kansen om deelnemers écht te helpen. Hierin zijn we verder dan onze buurlanden. Een revolutionaire en digitale stap, die wel het nodige van de uitvoerders vraagt.

Met de inwerkingtreding van de nieuwe wet wijzigt de wijze waarop pensioenfondsen met hun deelnemers communiceren fundamenteel. Ik zet de meest ingrijpende wijzigingen op een rij.

Digitaal is de nieuwe standaard
De belangrijkste verandering is de digitalisering. Sinds 1 juli 2015 mogen pensioenfondsen informatie ‘standaard’ digitaal verstrekken zoals het Uniform Pensioen Overzicht (UPO). Ook de startbrief, die overigens vanaf 1 januari wordt vervangen door Pensioen 1-2-3, mogen ze voortaan via de digitale weg verzenden. En dat scheelt aanzienlijk in druk-, verzend- en portokosten. Een efficiencyslag die zeker door de grotere pensioenuitvoerders goed te realiseren is door het ontwikkelen van een online platform. Via portals wordt het bovendien eenvoudig om een koppeling te maken met andere financiële producten, zoals verzekeringen en hypotheken.

Communicatie moet ontvangergericht
Een andere wijziging is dat de verstuurde informatie gericht moet zijn op de ontvanger. Dus toegespitst op zijn/haar profiel, behoefte en specifieke situatie. Dat vraagt om een investering in business intelligence zodat duidelijk wordt om wat voor type klant het gaat en hoe die aangesproken dient te worden. Voor de consument leidt dit ertoe dat de partijen die de klant echt centraal stellen en de communicatie helemaal goed op hem of haar af te stemmen, overblijven. Een goed beveiligde persoonlijke pensioenomgeving is hierin een goede stap voorwaarts.

Inzicht en acties bieden
De derde ingrijpende verandering is dat deelnemers inzicht moeten krijgen in hun huidige pensioensituatie. Daar zijn al verschillende initiatieven voor. Bijvoorbeeld het initiatief van Zwitserleven “PensioenInzicht’’. Deze tool geeft inzicht in je financiële situatie nu en bij pensioneren zodat de consument tijdig actie kan nemen indien nodig. En daar is blijkbaar behoefte aan als je naar de cijfers kijkt. Gemiddeld 1.000 bezoekers per week, waarvan 40 procent de tool afrondt.

Zoals gezegd: de eisen die de wetgever stelt, lijken in eerste instantie lastig op te volgen voor pensioenuitvoerders. Vooral omdat dit haaks staat op het huidige communicatiebeleid, mede vormgegeven op basis van de PensioenWet. Digitalisering heeft een aanzienlijke impact op de infrastructuur van de organisatie. Maar is de wijze waarop het nu verloopt dan eenvoudig en kostenefficiënt? Nu moet men formulieren downloaden, printen, versturen en weer digitaliseren. Onnodig veel werk en bovendien foutgevoelig.

Alleen maar lovende woorden over de nieuwe wet? Nou nee. Een kanttekening is te maken met betrekking tot de manier van toezicht. Want hoe toetst de AFM of het pensioenfonds zijn communicatie wel goed heeft afgestemd? Hoe kijk je naar de kwaliteit van de communicatie? Dat zou concreter mogen.

Nog even de kat uit de boom kijken en profiteren van eventuele mazen in de wet? Dat zou een gemiste kans zijn. Want zorgen voor een omgeving waar de klant direct inzicht krijgt in zijn pensioen, zorgt voor een hogere klanttevredenheid, vergroot het onderscheidend vermogen en realiseert snel een reductie op kosten.

Thomas Vermeire, Enterprise account executive, Figlo